Gewoon?!

In de lokale supermarkt komt een oudere dame op me af: "Zeg, doe jij ook 'gewone' uitvaarten?". Enigszins overrompeld bij de groenteafdeling en denkend aan hoeveel tomaten ik eigenlijk nodig heb voor de soep...geef ik antwoord: "Wat bedoelt u met "gewoon"? ...

Haar antwoord: "Nou 'gewoon' de kerk, een traditionele kist en begraven".

Een glim neemt bezit op mijn gezicht. Wat een geweldige vraag die ik krijg staand tussen de groente in. Mijn antwoord: "natuurlijk doen we dat ook mevrouw. Alles dat maar passend is en gewoonlijk zoals wij werken maken we van "gewoon" toch iets eigens. Ook kwam de glim toen bij mevrouw op haar gezicht. "Ja kind ik begrijp je. Wel fijn want ik wil gewoon kerk, eucharistieviering, zwarte auto en dan begraven bij mijn man"...fijn dat dat ook bij jou kan want ik lees je hoor in de krantjes...al weglopend zegt ze nog: "alhoewel ik voorlopig niet hoop je nodig te hebben. Nou dag hoor...".

Ze verdwijnt het volgende pad in van de supermarkt.

Zelf pak ik mijn tomaten en ga verder met de orde van de dag...boodschappen doen.

(foto: St. Jacobus De Meerdere Kerk in Haarlemmerliede)