Teamwerk

Teamwerk!

Jaren heb ik aan teamsport gedaan. Wat ik daar zo ontzettend geleerd heb is dat samenwerken mooi en zeker niet altijd gemakkelijk is. Het vraagt luisteren, kijken, eerlijkheid, een plek nemen en die soms ook kunnen afstaan, je plek kennen, het vraagt discipline, leiders en volgers. Bovenal leer je dat je zo sterk bent als de zwakste schakel. Kortom…een mooi, interessant, leerzaam en intrigerend ding dat teamsport.

U vraagt zich misschien af waarom ik dit schrijf.

Tijdens mijn dagelijkse dingen in werk en privé moet ik vaak terug denken aan die tijd. Het heeft bijgedragen aan mijn vorming als mens en daardoor tevens aan hoe ik mijn vak zie en uitoefen. Vanuit mijn perspectief is dat één en al teamwerk.

Alleen zou ik de werkzaamheden, die horen bij mijn vak, niet uitvoeren zoals dat nu gaat. Er zijn mensen op mijn pad gekomen die ieder op hun manier verrijken, aanvullen met hun specialisme, mij inspireren of door mij geïnspireerd raken, mensen die volgen en uitvoeren, mensen met wie 1 + 1 = 3 opgaat … het maakt dat er iets magisch ontstaat dat bijna tastbaar is.

Wie behoren tot zo’n team? In mijn ogen iedereen die meewerkt aan de begeleiding. In mijn beleving is dat zeker niet alleen de uitvaartbegeleiding die de uitvaartdag begeleidt. Nee verre van dat…hij/zij is slechts een schakel in het geheel. De andere belangrijke schakels zijn mijn teamleden, de drukker die met geduld de rouwkaart maakt totdat deze precies goed is, de tuinman die de tuin van de begraafplaats bijhoudt zodat de beleving bij het uitzoeken van het graf prettig is, de koster van de kerk of de betreffende voorganger bij de kerk met wie je de dienst openlijk kan bespreken, de bloemist die met aandacht de wensen rondom het bloemstuk bespreekt en dit precies vertaalt tot dat wat het moet zijn, de mensen die komen om je geliefde op te halen na het overlijden en hem/haar overbrengen naar een uitvaartcentrum en hier de tijd voor nemen en zich voegen aan de sfeer die er is, de empathische chauffeur die de overledene rijdt op de uitvaartdag met naast hem een familielid, de parkeerbeheerder op een begraafplaats die zorgt voor een vloeiend doorrijden, de persoon die de ontvangst doet in een aula, de man/vrouw die met precisie en gevoel de muziek en het beeld bedient, de gastvrouw die je ontvangt met een open gezicht en goeie koffie als je net afscheid hebt genomen van je geliefde, ….zo kan ik nog vele mensen opnoemen…het zijn allemaal schakels in het geheel en je bent net zo sterk als je zwakste schakel.

Juist daarom hecht ik heel veel waarde aan de juiste mensen in een team en ben ik er scherp op. Passie wil ik zien en belangrijker nog, passie voor je vak moet gevoeld… en als dat lukt…dan ben ik zo trots als een pauw op iedereen. Ze weten het ook, ik benoem en bedank ze altijd weer. Want keer op keer is het voor iedere familie de eerste en enige keer van afscheid en dus moeten wij als team gaan voor de hoogst haalbare beleving.

Met regelmaat krijg ik terug van families hoeveel lieve mensen er om mij heen zijn. Een aardige chauffeur wordt benoemd, mijn gastvrije teamlid die op tijd de rollator had klaarstaan, die ene vriendelijke koffiedame of het feit dat de mensen zo vriendelijk werden ontvangen en uitgezwaaid, dat ze zich gezien voelden… als ik dat soort woorden terug krijg begrijpt u vast hoe dankbaar ik ben.

Teamwerk…daar gaat het om!

(column Haarlems Dagblad combi van zaterdag 1 oktober 2016)