Vier het leven!
Een feest wilde ze bij haar afscheid. Proostend en dansend om haar heen. Het leven vierend.
De weken en maanden gingen voorbij. Haar ziekte zette zich door en intussen werd het land overspoeld met de ‘corona-tijd’. En hoe nu? Vroegen zij zich af.
Samen dus opnieuw in gesprek over wat er onder dat ‘vieren van het leven zit’. Los van vorm en inhoud. “Wat is de laag waar dat aan refereert en die eronder zit. Wat raakt het aan?” vroeg ik haar. Wat uit dat mooie gesprek naar boven kwam was: het samen delen van het leven, de liefde, de vriendschap, je verbonden voelen, samen mooie herinneringen maken door het leven ten volste te nemen zo het is. Mijn antwoord: ‘aan die intentie gaan we niets afdoen. We gaan omdenken!
Ze overleed. Thuis. Omringd door de mensen die ze lief had. Verzorgd door intimi die haar liefdevol kleden en haar nagels prachtig van rode lak voorzagen. Een kaart met glans, trots, kracht en vrouwelijkheid werd voor haar gemaakt. De dagen thuis kwamen mensen langs, in kleine plukjes, afstand en veiligheid borgend. Samen pratend en samenzijn. Huilen en lachen. De dag van haar afscheid uitdragen uit huis. De buren bij hun voordeur haar uitzwaaiend. Wederom samen beleven.
Op een voor hen unieke locatie een prachtig samenzijn. Aangekleed met rode rozen en kaarslicht. Haar witte mand in het midden stond daar krachtig en haar grote glimlach spatte van het scherm. Er natuurlijk was er verdriet om haar verlies. Het was een intens samenzijn, juist vanwege haar, de liefde, de vriendschap en het zo diep voelen van de verbondenheid. Het maakte het puur. Haar muziek schalmde door de boxen, het riep mooie herinneringen op. Beelden uit het volle leven gaven haar geliefden een glimlach en traan tegelijk. Zoveel herinneringen die hun verbonden deden voelen. Zoveel samen beleefd.
Bij het laatste nummer wilde ze graag proosten op het leven. In deze tijd mag dat niet. Dus omdenken! Glazen laten maken met haar spreuk en naam. Iedereen kreeg er een cadeau met de uitnodiging die later thuis te vullen. En een foto met een vol glas naar de familie op te sturen met een klein bericht erbij. En terwijl Rihanna met ‘we found love’ knetterhard uit de boxen klonk deed men een symbolische toast op het leven. Stilstaan kon niet meer.
En zo namen we het leven ten volste. Met de situatie die er is.
Al haar wensen vervuld. Het zit hem niet in vorm, het zit hem in de juiste beleving.
Het bericht achteraf van meneer... “Lieve Patty en team!
Ontzettend bedankt, zowel Jokie als ik totaal vertrouwen in jouw team! Jullie hebben een fantastische job gedaan en mijn dank is GROOT x”
(Note: Ons ‘vier het leven idee’ met de gepersonaliseerde glazen werd prachtig vormgegeven door Troupin Trendsetters in Gedenken. Dank je wel Guy Troupin voor het snelle schakelen.
Hopelijk mag het anderen aanmoedigen tot (blijven) omdenken)
