Moederdag

Ooit schreef ik dat je de titel moeder krijgt bij het geboren worden van je eerste kind. Een titel die je met trots draagt vanaf dat moment. Zo heb ik dat persoonlijk ervaren.

Of zat die moeder altijd al in mij ,vraag ik mij nu af? Kan en moet deze eretitel niet in een breder daglicht gezet worden? Want zijn alle vrouwen in de kern geen moeder? Ook zij die een onvervulde kinderwens hebben? En de vrouw die bewust zelf geen kinderen wil maar wel graag de zorg of rol heeft als moeder in iemands leven. Of de alleenstaande dame die met liefde een belangrijke taak voor de buurkinderen, neven en nichtjes vervult. En de vrouwen die door omstandigheden hun kind niet in hun leven hebben of door een overlijden moeten missen.

Tijdens mijn gesprekken als rouwdoula kom ik ze tegen; moeders. Moeders met verdriet. Moeders die zoeken naar het omgaan met verlies. Ook spreek ik kinderen die hun moeder moeten missen. Ook hierbij geldt, missen door overlijden maar zeker ook het moeten missen omdat een moeder niet in staat is haar moederrol te vervullen en haar verantwoording niet neemt. Of haar kind geen kind laat zijn en denkt beste vrienden met haar/hem te kunnen worden. Allerlei vormen van verlies rondom het thema moeder die de aandacht verdienen. Die nodig zijn mee aan te slag te gaan opdat je de moeder in jezelf een volwaardige plek kunt geven.

En dus speciaal een bericht aan de moeder in jou. Koester haar, geef haar licht en aandacht. Wees lief voor en trots op de moeder in jou. Zij is zo belangrijk voor de ontwikkeling van jezelf alsook voor de mensen om je heen. Zij zorgt voor veiligheid, vertrouwen en liefde. Zij zorgt voor ontwapening en verbinding. Zij zorgt voor kracht en zachtheid in het menszijn.

Ik wens iedereen een hele mooie moederdag: moeder ben je en blijf je altijd.

Draag het met trots!